Al geruime tijd volg ik de blog van Dan Rockwell. Recent opende hij intrigerend met ‘Small managers need to feel big. Egotistical managers walk around like they run the place but no one enjoys an insecure, heavy handed, meddlesome manager.’ (Lees hier verder)

Al weer in 1989 verscheen van Philippe D’Iribarne het boek “Eer, contract en consensus”. De sociaalpsycholoog Geert Hofstede schreef over het boek het volgende: ‘Na een dieet van Amerikaanse managementboeken is het werk van Philippe d’lribarne een aangename verandering van spijs. Hij is een mede-Europeaan die weet wat nationale grenzen betekenen; bij beseft dat het heden rust op het verleden en dat dat dus voor de toekomst ook zal gelden. Zijn boek is geen modekreet en geen verzameling recepten, maar een potentiële classic in de lijn van het werk van andere Europeanen als Adam Smith en Max Weber.’

In het boek “Eer, contract en consensus” van Philippe D’Iribarne worden verhoudingen tussen mensen en superieuren in Frankrijk, de USA en Nederland vergeleken vanuit een sociaalwetenschappelijke benadering. In beginsel een opmerkelijk uitgangspunt, origineel en interessant wanneer je je bedenkt, dat het kader van het bedrijfsleven kijkt naar wat er in de Angelsaksische wereld gebeurd. Vooral in de bankenwereld schijnt dat ‘bon ton’ te zijn. Maar is de Angelsaksische wereld wel representatief?

Het zou verstandiger zijn, wanneer bankiers het boek van D’Iribarne zouden lezen. Laat die Amerikaanse ‘rotzooi’ eens in de kast staan of geeft het weg aan een Amerikaan!

Europa en Nederland specifiek, zijn geen ‘Verenigde Staten van Amerika’ of het ‘Verenigd Koninkrijk’. Ook Azië, Afrika, Zuid-Amerika zijn geen Angelsaksische gebieden. Het grootste deel van de wereld wil wel graag geld verdienen maar zeker niet altijd op de Angelsaksische manier!

Het boek is ook voor juristen en economen goed te lezen. Niet teveel organisatie-sociologisch vakjargon dus. Ook de opbouw van het werk valt op: de hoofdstukken worden onderbroken door tientallen “kaders” waarin de praktijk tot uitdrukking wordt gebracht met stukjes geschiedenis en korte sfeerbeelden. Het boek is een verzameling cultuurschetsen waarbij logica (Frankrijk), prestatie (VS) en nuchterheid (Nederland) naast elkaar worden gelegd.

Het boek kan leiden tot nieuwe inzichten over verhoudingen binnen het bedrijf, leidinggeven, de waarde van de werknemer, verantwoordelijkheid en tal van andere relevante aspecten. Een boek voor ondernemers, managers en werknemers over mensen, relaties en werk.

Ik heb het boek sinds kort weer eens herlezen. Zeker na het verschijnen van de boeken van Joris Luyendijk over de bankenwereld: ‘Dit kan niet waar zijn’ en Michiel Princen: ‘De gekooide Recherche’, over hoe de politie is georganiseerd en werkt – ik ken de politie wereld en komt mij bekend voor.

Zowel de bankiers als de politie kijkt graag naar Angelsaksische landen. Vreemd genoeg is dat zeker voor de politie een slecht voorbeeld gezien het feit dat het oplossingspercentage in deze landen nog beroerder is als bij ons en dat banken in Noord-Europa het zeker niet slechter doen. Zelfs in het bedrijfsleven beginnen leiders te mopperen op de huidige organisatiecultuur. Ik denk aan Jos Verveen in ‘Bullshit Management’.

Terug naar de essentie van organisaties’. Met mijn woorden: ‘Terug naar het Rijnlandse model’!